„Wychodzić trzeba na wycieczkę wcześnie,
normalnie między piątą a szóstą (...)
Można wtedy liczyć na widoki ze szczytu,
a w razie nieprzewidzianych przeszkód
ma się kawał dnia przed sobą.”

Zygmunt Klemensiewicz

1.     Nigdy nie należy udawać się na samotną wędrówkę.

Towarzystwo na wycieczkach nie powinno być przypadkowe. Uczestnicy muszą mieć podobne możliwości, siłę i kondycję. Należy dostosować swoje tempo do najsłabszego uczestnika. Pod żadnym pozorem nie wolno nikogo pozostawiać samego.

2.     Jeśli zdarzy się wypadek i trzeba pójść po pomoc, przy poszkodowanym powinien ktoś pozostać.

Przy poszkodowanym powinien pozostać uczestnik wycieczki lub napotkani na szlaku turyści.

3.     Wszystkie rzeczy należy nosić w plecaku.

W czasie wędrówki, szczególnie na szlakach wysokogórskich obie ręce muszą być wolne, aby móc się podtrzymać lub złapać równowagę.

4.     Zawsze miej ze sobą przeciwdeszczowe okrycie, czapkę oraz rękawiczki.

Pogoda w górach, zwłaszcza w Tatrach, potrafi się nagle diametralnie zmienić. Bądź na to przygotowany.

5.     Nie zbaczaj z wyznaczonych szlaków turystycznych.

Pozorne skróty bywają o wiele dłuższe, a często kończą się kłopotami i interwencją GOPR.

6.     Kolory jakimi oznaczone są szlaki, nie odzwierciedlają stopnia trudności.

Przed wyjściem zapoznaj się z opisami tras w przewodnikach turystycznych oraz przestudiuj trasę na mapie turystycznej.

7.     Jeśli brak ci doświadczenia, nie podejmuj trudnych wycieczek.

Nawet najlepsza kondycja nie zastąpi umiejętności poruszania się w górach.

8.     Staraj się dojść na miejsce przed zmrokiem.

Błądzenie po ciemku bywa bardzo niebezpieczne.

9.     Kto pyta nie błądzi.

Przed wyruszeniem na trasę pytaj o warunki na danym szlaku obsługę schronisk, dyżurujących członków GOPR lub ludności miejscowej.

10. Przedstawionych zasad należy rygorystycznie przestrzegać, szczególnie w Tatrach.

Góry potrafią być śmiertelnie groźne – szczególnie Tatry. Powinny się kojarzyć z miłymi wspomnieniami, a nie nocnymi majakami o tragicznych chwilach.