LATO Z PTAKAMI ODCHODZI Lato z ptakami
odchodzi, wiatr skręca
liście w warkoczach, dywanem okrywa
szlaki, szkarłaty
wiesza na zboczach. Przyoblekam
myśli w kolory, w liści złoto,
buków purpurę, palę w ogniu
letnie wspomnienia, idę wymachując
kosturem. Ref: Idę w góry cieszyć się życiem, oddać
dłoniom halnego włosy, w szelest
liści wsłuchać się pragnę, w
odlatujących ptaków głosy! Słony pot czuję
w ustach, dzień
spracowany ucieka, anioł zapala
gwiazdy, oświetla drogę
człowieka. Już niedługo
rozpalę ogień na rozległej,
górskiej polanie, już niedługo
szałas przytulny, wśród
dostojnych buków powstanie. |