LATO Z PTAKAMI ODCHODZI

 

Lato z ptakami odchodzi,

wiatr skręca liście w warkoczach,

dywanem okrywa szlaki,

szkarłaty wiesza na zboczach.

Przyoblekam myśli w kolory,

w liści złoto, buków purpurę,

palę w ogniu letnie wspomnienia,

idę wymachując kosturem.

 

Ref:   Idę w góry cieszyć się życiem,

oddać dłoniom halnego włosy,

w szelest liści wsłuchać się pragnę,

w odlatujących ptaków głosy!

 

Słony pot czuję w ustach,

dzień spracowany ucieka,

anioł zapala gwiazdy,

oświetla drogę człowieka.

Już niedługo rozpalę ogień

na rozległej, górskiej polanie,

już niedługo szałas przytulny,

wśród dostojnych buków powstanie.