Załącznik
do Regulaminu Regionalnej Odznaki Krajoznawczej PTTK
„Twierdza Drezdenko”
Już w XI w. istniał tu ważny gród Drzeń na pograniczu polańsko-pomorskim, o który później Piastowie toczyli boje z Brandenburczykami. Przejęcie Drezdenka przez zakon krzyżacki w 1402 r. stało się pośrednio jedną z przyczyn bitwy pod Grunwaldem. Rycerze zakonni, panując do 1455 r. na prawym brzegu Noteci, tak zmienili bieg rzeki, że miasto znalazło się po ich stronie. Na polecenie elektora brandenburskiego, w latach 1603-05 na wschód od miasta wybudowano ziemną twierdzę bastionową. Pracami kierował Holender Mikołaj van Kampe, który zastosował renesansowy model fortyfikacji o formie pięcioramiennej gwiazdy, z bastionami w narożach. O walorach obronnych twierdzy przekonali się Szwedzi w czasie wojny trzydziestoletniej, gdy bezskutecznie oblegali warownię w lutym 1637 r., a zdobyli ją dopiero dwa lata później. Fortyfikacje opuszczone przez Prusaków zlikwidowano w 1763 r. Na ich miejscu powstało tzw. nowe miasto z oddzielnym rynkiem (obecnie pl. Wileński).
Obiekty obowiązkowe do zwiedzenia:
Pałac późnobarokowy – we wschodniej części miasta, obecnie Gimnazjum nr 1 im. Józefa Nojiego, ul. Wolności 8.
Spichlerz – dawny arsenał z XVII w. z szachulcową górną częścią nadbudowaną w XVIII w., zaadaptowany na spichlerz – obecnie siedziba Muzeum Puszczy Drawskiej i Noteckiej im. Franciszka Grasia, pl. Wolności 11.
Wały ziemne – wysokie na 12 m z szeroką fosą, za budyniem muzeum. Fragment jednego z pięciu bastionów pięcioramiennego założenia twierdzy.
Brama „Holm” – dawna brama forteczna (XVII, XVIII, 2 poł. XIX w.). W przyziemiu przebiegał przez nią przejazd. Na górnych kondygnacjach było pomieszczenie straży. Szczyt fasady zdobi metalowa maczuga z kolcami. Obok bramy znajdował się magazyn z bronią. Aktualnie jest to budynek mieszkalny, zaadaptowany na ten cel w 2 poł. XIX w., pl. Wolności.
Pobierz załącznik do Regulaminu Odznaki lub