Odznaka



§ 1

Odznaka „Korona Sudetów” jest regionalną odznaką turystyki kwalifikowanej, o zasięgu międzynarodowym, ustanowioną przez Oddział Wrocławski Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Nadzór nad odznaką sprawuje Komisja Turystyki Górskiej Oddziału Wrocławskiego PTTK.

§ 2

Celem ustanowienia Odznaki „Korona Sudetów” jest popularyzacja turystyki górskiej w Sudetach (zarówno w kraju, jak i poza jego granicami), poznawanie ich walorów przyrodniczych i krajoznawczych, zwłaszcza na terenach mniej znanych i odwiedzanych.

§ 3

Odznakę „Korona Sudetów” może zdobywać każdy, bez względu na wiek i obywatelstwo.

§ 4

Odznaka jest jednostopniowa.

§ 5

Odznakę „Korona Sudetów” uzyskuje się poprzez zdobycie najwyższych szczytów poszczególnych pasm i masywów górskich w Sudetach (niezależnie od granic państwowych) według załączonego wykazu, z uwzględnieniem zasad bezpiecznego i racjonalnego uprawiania turystyki górskiej oraz prawidłowego poruszania się na terenach objętych ochroną i poza granicami kraju.

§ 6

Kolejność zdobywania szczytów jest dowolna.

§ 7

Do odznaki zalicza się szczyty zdobywane od dnia 1 maja 2001 r., tj. od daty wejścia w życie regulaminu odznaki. Okres zdobywania odznaki jest nieograniczony.

§ 8

Potwierdzenia zdobycia poszczególnych szczytów dokonuje się w Książeczce Odznaki „Korona Sudetów” poprzez przybicie na pustych stronach pieczątki najbliższego obiektu turystycznego lub innej instytucji, a w zamieszczonej tabeli potwierdzeń wpisanie daty wejścia na dany szczyt i uzyskanie podpisu przodownika turystyki górskiej PTTK, mającego uprawnienia na Sudety, albo przewodnika sudeckiego, wraz z podaniem numeru ważnej legitymacji przodownickiej lub przewodnickiej (jeżeli nie będzie takiej możliwości, potwierdzeń dokona weryfikator). Potwierdzeniem może być także fotografia zdobywającego zrobiona na szczycie (dopuszcza się przedstawienie zdjęć w formie elektronicznej), bilet wstępu do obiektu udostępnionego do zwiedzania lub potwierdzenie z książeczki innej odznaki turystycznej.

§ 9

Przodownicy turystyki górskiej PTTK, przewodnicy górscy oraz przewodnicy GOT PTT są zwolnieni z obowiązku uzyskiwania potwierdzeń osób uprawnionych, wymienionych w § 8.

§ 10

Ubiegający się o Odznakę „Korona Sudetów”, po zebraniu potwierdzeń ze zdobycia wszystkich wymienionych szczytów, przedstawia książeczkę do weryfikacji Komisji Turystyki Górskiej Oddziału Wrocławskiego PTTK, Rynek-Ratusz 11/12, 50-106 Wrocław. Zdobywający odznakę pokrywa ewentualne koszty przesyłek pocztowych związanych z weryfikacją odznaki.

§ 11

Po pozytywnym zweryfikowaniu książeczki przystawia się w oznaczonym miejscu pieczątkę stwierdzającą przyznanie Odznaki „Korona Sudetów” oraz pieczątkę Komisji Turystyki Górskiej Oddziału Wrocławskiego PTTK, wraz z podpisem osoby upoważnionej do weryfikacji.

§ 12

Zweryfikowana książeczka jest legitymacją Odznaki „Korona Sudetów”, uprawnia do jej nabycia i noszenia.

§ 13

Odznakę nabywa się w Oddziale Wrocławskim PTTK za okazaniem zweryfikowanej książeczki.

§ 14

Zdobywca Odznaki „Korona Sudetów” wyraża zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych, wymaganych przy weryfikacji odznaki oraz na potrzeby ewidencji jej zdobywców, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie odpowiednimi przepisami o ochronie danych osobowych.

§ 15

Zdobywca Odznaki „Korona Sudetów” wyraża zgodę na publikację w panteonie zdobywców swojego imienia i nazwiska, kraju i miejscowości zamieszkania, daty zdobycia odznaki oraz fotografii, jeśli ją dostarczy.

§ 16

Zdobywca odznaki może w formie pisemnej nie wyrazić zgody na publikację swoich danych osobowych, wymienionych w § 15.

§ 17

W przypadku chęci ponownego zdobywania Odznaki „Korona Sudetów” zalicza się szczyty zdobyte od dnia ostatniej weryfikacji odznaki.

§ 18

Wszelkie wątpliwości, które mogą wyniknąć z interpretacji niniejszego regulaminu, rozstrzyga Komisja Turystyki Górskiej Oddziału Wrocławskiego PTTK.

§ 19

Wszelkie materiały i informacje związane z Odznaką „Korona Sudetów” można uzyskać w Oddziale Wrocławskim PTTK, Rynek-Ratusz 11/12, 50-106 Wrocław.

§ 20

Regulamin odznaki został uchwalony na posiedzeniu Zarządu Oddziału Wrocławskiego PTTK w dniu 26 marca 2001 r. oraz na posiedzeniu Prezydium Zarządu Głównego PTTK w dniu 19 kwietnia 2001 r. i obowiązuje od dnia 1 maja 2001 r., wraz z poprawkami uchwalonymi przez Zarząd Oddziału Wrocławskiego PTTK w dniach 17 stycznia 2011 r., 16 września 2013 r. i 19 listopada 2018 r.

Wykaz szczytów
do Odznaki „Korona Sudetów”

Lp.

Szczyt

Wysokość
(m n.p.m.)

Mezoregion
(Celek / Makrogeochore)

Mikroregion
(Podcelek / Mesogeochore)

Nanoregion
(Okrsek / Mikrogeochore)

Sudety Zachodnie (Krkonošská podsoustava, Krkonošská oblast, Zapadní Sudety / Westsudeten)

1.

Luž (Lausche)

793

Lužické hory
(Lausitzer Gebirge)
[Góry Łużyckie]

Lužický hřbet

Zittauer Gebirge
(Žitavské hory)
[Góry Żytawskie]

Jedlovský hřbet

Lausche-Rücken

2.

Ještěd

1012

Ještědsko-kozákovský hřbet
[Grzbiet Jesztiedsko-Kozakowski]

Ještědský hřbet

Hlubocký hřbet

3.

Wysoka Kopa

1126

Góry Izerskie (Jizerské hory)

Grzbiet Wysoki

Smrčská hornatina

 

Vysoký Jizerský hřbet

4.

Śnieżka (Sněžka)

1603

Karkonosze (Krkonoše)

Główny Grzbiet

Krkonošské hřbety

Czarny Grzbiet
(Obří hřeben)

Slezský hřbet

5.

Skalnik

944

Rudawy Janowickie

 

 

6.

Skopiec

720

Góry Kaczawskie

Grzbiet Południowy {Grzbiet Zachodni}

 

Sudety Środkowe (Orlická podsoustava, Orlická oblast, Střední Sudety / Mittelsudeten)

7.

Borowa

853

Góry Wałbrzyskie

Rybnicki Grzbiet

 

8.

Waligóra

934

Góry Kamienne

Broumovská
vrchovina

Góry Suche

Meziměstská vrchovina

 

Javoří hory

9.

Žaltman

740

Góry Jastrzębie

 

Žacléřská vrchovina

 

Jestřebí hory

10.

Szczeliniec Wielki

922

Góry Stołowe

 

Polická vrchovina

 

Stolové hory

11.

Wielka Sowa

1015

Góry Sowie

 

 

12.

Kłodzka Góra

757

Góry Bardzkie

Grzbiet Wschodni

 

13.

Velká Deštná

1116

Góry Bystrzyckie
i Orlickie

Orlické hory

Góry Orlickie

Deštenská hornatina

 

Orlický hřbet

14.

Jagodna

978

Góry Bystrzyckie

Bystřické hory

 

Sudety Wschodnie (Jesenická podsoustava, Jesenická oblast, Východní Sudety / Ostsudeten)

15.

Smrk

1126

Góry Złote i Bialskie (Rychlebské hory)

Hornolipovská hornatina

Petříkovská hornatina

16.

Śnieżnik
(Králický Sněžník)

1423

Masyw Śnieżnika (Králický Sněžník)

 

 

17.

Příčný vrch

975

Góry Opawskie (Zlatohorská vrchovina)

Rejvízská hornatina

Heřmanovické hřbety

18.

Praděd

1491

Hrubý Jeseník [Wysoki Jesionik]

Pradědská hornatina

Pradědský hřbet

19.

Jeřáb

1003

Hanušovická vrchovina [Góry Hanuszowickie]

Branenská vrchovina

Jeřábská vrchovina

20.

Lázek

715

Zábřežská vrchovina [Wyżyna Zabrzeska]

Drozdovská vrchovina

Zborovská vrchovina

21.

Slunečná

802

Nízký Jeseník [Niski Jesionik]

Slunečná vrchovina

 

Przedgórze Sudeckie (Krkonošsko-jesenické podhůří, Sudetské podhůří / Mittelsudeten)

22.

Ślęża

718

Masyw Ślęży

 

 

Opracowanie tabeli: Radosław Jan Tokarz. Wrocław 2013, aktualizacja 2019.
Opracowanie wykazu uaktualnionych wysokości szczytów do odznaki (na podstawie Geoportalu): Dariusz Pawlak.

Źródła:

  1. Bastian Olaf [red.] – Landschaftsgliederungen in Sachsen, Landesverein Sächsischer Heimatschutz, Dresden 2005.

  2. Bína Jan, Demek Jaromír – Z nížin do hor. Geomorfologické jednotky České republiky, Academia, Praha 2012.

  3. Brygier Waldemar, Dudziak Tomasz – Ziemia Kłodzka – przewodnik, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 2010.

  4. Czerwiński Janusz – Sudety – przewodnik, Wydawnictwo Kartograficzne EKO-GRAF Sp. z o.o., Wrocław 2003.

  5. Haase Günter, Bastian Olaf – Naturraumeinheiten, Landschaftsfunktionen und Leitbilder am Beispiel von Sachsen, Deutsche Akademie für Landeskunde, Flensburg 2003.

  6. Kondracki Jerzy – Geografia regionalna Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 2002.

  7. Mannsfeld Karl, Syrbe Ralf-Uwe – Naturräume in Sachsen, Deutsche Akademie für Landeskunde, Leipzig 2008.

  8. Mazurski Krzysztof R. – Geografia turystyczna Sudetów, Oficyna Wydawnicza Sudety Oddziału Wrocławskiego PTTK, Wrocław 2003.

  9. Migoń Piotr, Potocki Jacek – Karkonosze Polskie i Czeskie – przewodnik, Wydawnictwo Kartograficzne EKO-GRAF Sp. z o.o., Wrocław 2002.

  10. Potocki Jacek – Funkcje turystyki w kształtowaniu transgranicznego regionu górskiego Sudetów, Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, Wrocław 2009.

  11. Regulaminy i wykazy szczytów do odznak „Sudecki Włóczykij” i „Diadem Polskich Gór”, Oddział Wrocławski PTTK, Komisja Turystyki Górskiej.

  12. Słownik Geografii Turystycznej Sudetów pod redakcją Marka Staffy.

  13. Sudety. Mapa atrakcji turystycznych, 1:200 000, Wydawnictwo Turystyczne PLAN, Jelenia Góra.

  14. Śnieżek Tomasz – Góry Sowie – przewodnik, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 2012.

  15. Walczak Wojciech – Sudety, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1968.

  16. Zasępa Jan – Ziemia Kłodzka – przewodnik, Wydawnictwo Turystyczne PLAN, Jelenia Góra 2009.

  17. https://ags.cuzk.cz

  18. https://geoportal.cuzk.cz/geoprohlizec

  19. http://mapy.geoportal.gov.pl/imap

  20. http://www.mapy.cz

  21. http://www.naturraeume.lfz-dresden.de

„Korona Sudetów” to odznaka turystyczna, której nadrzędnym celem jest zachęta do uprawiania turystyki górskiej w Sudetach, do stopniowego i systematycznego ich odkrywania i poznawania. Na pewno nie należy jej traktować jako „wyroczni”, orzekającej które szczyty są faktycznie najwyższe w poszczególnych pasmach górskich Sudetów. Gdy powstawała, wzorowano się na ogólnodostępnych materiałach, takich jak mapy, atlasy i przewodniki. Nie było jeszcze wtedy zbyt głośno o kontrowersjach dotyczących wysokości najwyższych szczytów niektórych pasm sudeckich. Odznaka „Korona Sudetów” stała się zatem jednym z przyczynków do dyskusji i być może pretekstem do przeprowadzania coraz to bardziej profesjonalnych badań i pomiarów. Dziś już nasza wiedza w tej materii jest o wiele większa i okazuje się, że wysokości ponad połowy szczytów do odznaki różnią się od tych dotychczas podawanych. Możemy też niemal z całą pewnością stwierdzić, że najwyższymi szczytami są:

  • w Górach Kaczawskich: Maślak – Folwarczna (723 m n.p.m.),

  • w Górach Bardzkich: Szeroka Góra (766 m n.p.m.),

  • w Górach Bystrzyckich: tzw. Jagodna Północna (985 m n.p.m.).

Mimo tego, wykaz szczytów do Odznaki „Korona Sudetów” nie zostanie zmieniony i będzie traktowany jako swoista tradycja. Zachęcamy zatem do zdobycia także tych wyżej wymienionych szczytów. Dużo radości i satysfakcji ze zdobywania Odznaki „Korona Sudetów” oraz do zobaczenia na sudeckich szlakach!

Radosław Jan Tokarz

Mapka poglądowa pasm i masywów górskich w Sudetach

Mapa

Legenda

Sudety Zachodnie (Západní Sudety)

  1. Lužické hory (Zittauer Gebirge)

  2. Ještědsko-kozákovský hřbet

  3. Góry Izerskie (Jizerské hory)

  4. Karkonosze (Krkonoše)

  5. Rudawy Janowickie

  6. Góry Kaczawskie

Sudety Wschodnie (Východní Sudety)

  1. Rychlebské hory (Góry Złote i Bialskie)

  2. Masyw Śnieżnika (Králický Sněžník)

  3. Zábřežská vrchovina

  4. Hanušovická vrchovina

  5. Hrubý Jeseník

  6. Zlatohorská vrchovina (Góry Opawskie)

  7. Nízký Jeseník

Sudety Środkowe (Střední Sudety)

  1. Jestřebí hory

  2. Góry Kamienne

  3. Góry Wałbrzyskie

  4. Góry Sowie

  5. Góry Bardzkie

  6. Góry Stołowe

  7. Góry Bystrzyckie

  8. Orlické hory (Góry Orlickie)

Przedgórze Sudeckie

  1. Masyw Ślęży

Regulamin Odznaki Regionalnej „Korona Sudetów”
(obowiązujący w latach 2001-2018)


Pobierz Regulamin Odznaki MS Word lub PDF


Oddział Wrocławski PTTK
Rynek Ratusz 11/12, 50-106 Wrocław
tel. (71) 343-03-44, 344-53-49
fax. 343-67-46
http://www.pttk.wroclaw.pl
e-mail: biuro@pttk.wroclaw.pl