Co to jest EUROPARC?

Europejska Federacja Parków Narodowych i Krajobrazowych została założona w 1973 roku aby wspierać ochronę przyrody realizowaną poprzez parki narodowe i krajobrazowe. W szczególności do celów Federacji należą:

-       krzewienie świadomości znaczenia terenów chronionych dla zachowania bioróżnorodności;

-       wspieranie różnorodnych form współpracy między ludźmi profesjonalnie zajmującymi się terenami chronionymi;

-       podnoszenie kwalifikacji kadr odpowiedzialnych za tereny chronione;

-       wspieranie projektów, zwłaszcza międzynarodowych zmierzających do rozwoju sieci terenów chronionych;

-       inicjowanie lub popieranie akcji na rzecz terenów chronionych w różnych wymagających tego sytuacjach.

Członkami Federacji są zarówno parki, różnorodne agencje zajmujące się ochroną przyrody, instytucje naukowe, stowarzyszenia jak i osoby fizyczne. Aktualnie liczba członków przekracza już 200, prawie ze wszystkich krajów Europy. W niektórych państwach działają też lokalne sekcje Federacji.

Bieżącą działalnością kieruje siedmioosobowa Rada, na której czele stoi Prezydent Federacji. Aktualnie funkcję tę pełni Michael Starrett (IRL), z Europy Środkowej w zarządzie zasiada Erica Stanciu (RO), dyrektorka parku Retezat. Siedzibą Federacji jest miasto Grafemu w Bawarii.

Swoje cele Federacja realizuje poprzez różnorodne działania, wśród których warto wymienić:

-       organizowanie konferencji, seminariów i kursów poświęconych problematyce terenów chronionych;

-       ułatwianie wymiany pracowników ( w celach szkoleniowych) pomiędzy różnymi parkami;

-       organizowanie letnich obozów dla młodzieży;

-       wydawanie tłumaczonego na trzy języki kwartalnika i różnych publikacji okolicznościowych;

-       realizowanie samodzielnie, lub we współpracy z innymi międzynarodowymi organizacjami (IUCN, WWF) projektów na rzecz podniesienia efektywności ochrony obszarowej w Europie.

PTTK w Federacji

Kontakty między naszym Towarzystwem a Federacją zostały nawiązane w latach osiemdziesiątych XX w. z inicjatywy kol. kol. Czesława Okołowa i Krzysztofa Wolframa. W 1989 roku zorganizowaliśmy dla Federacji robocze seminarium w Augustowie, głównie poświęcone prezentacji projektu „Zielonych Płuc Polski”, który zyskał wtedy międzynarodowe poparcie. Od tego czasu PTTK jest też „normalnym” członkiem Federacji, płacącym regularnie składki. W imieniu Towarzystwa kontakt z Federacją utrzymuje Komisja Ochrony Przyrody. Otrzymujemy i przekazujemy materiały (zwłaszcza dotyczące ekologicznych problemów turystyki), artykuły i notatki przygotowane przez członków KOP były wielokrotnie publikowane na łamach biuletynu Federacji, kilkoro młodych działaczy wzięło udział w obozach przyrodniczych, a w 1997 roku jedna osoba w specjalistycznym kursie językowym. Bardziej aktywny udział w pracach Federacji był utrudniony z uwagi na brak środków na dość kosztowne wyjazdy zagraniczne.

Nie trzeba dowodzić, że PTTK, które samo, jak też poprzez swoich poprzedników – PTT i PTK, odegrało historyczną rolę w ukształtowaniu się systemu terenów chronionych w Polsce jest jak najbardziej „na miejscu” w Federacji. Warto może jednak dodać, że generalnie w Federacji przeważa znacznie bardziej akceptująca postawa w stosunku do turystyki na obszarach chronionych, niż tego doświadczamy niejednokrotnie w Polsce. Co oczywiście nie znaczy by nie dostrzegano tam licznych obszarów konfliktowych. Zagadnienie to zostało przedstawione w cenionym raporcie pt. „Loving them to death?” – Sustainable tourism in Europe's Nature and National Parks. Opracowanie to jednoznacznie wskazuje jaka powinna być turystyka aby nie tylko być w zgodzie, ale i wzbogacać społeczną rolę terenów chronionych. Śmiało można powiedzieć, że jest to właśnie taka turystyka jaką stara się propagować PTTK.